Maar toch, het landschap ... de zon die er door heen schijnt, of niet. Ik fotografeerde ze in alle seizoenen, we zijn hier best wel vaak.
Denkend aan Holland...
- Denkend aan Holland
- zie ik breede rivieren
- traag door oneindig
- laagland gaan,
- rijen ondenkbaar
- ijle populieren
- als hooge pluimen
- aan den einder staan;
- en in de geweldige
- ruimte verzonken
- de boerderijen
- verspreid door het land,
- boomgroepen, dorpen,
- geknotte torens,
- kerken en olmen
- in een grootsch verband.
- de lucht hangt er laag
- en de zon wordt er langzaam
- in grijze veelkleurige
- dampen gesmoord,
- en in alle gewesten
- wordt de stem van het water
- met zijn eeuwige rampen
- gevreesd en gehoord.
- Als dit gedicht van Marsman (uit 1936) ergens op van toepassing is, dan is het toch wel hier. Vind ik!
11 opmerkingen:
Ze maken in ieder geval indruk...
Mooi en indrukwekkend die bomen en het gedicht zo toepasselijk!
Ja, Marsman wist het wel.
Eigenlijk is niets doodgewoon als je er met bepaalde ogen naar kijk.
Dat is juist het mooie van het leven. Vindt je alles normaal en vanzelfsprekend of besluit je anders te kijken?
Helemaal gelijk! Als ik zo'n bomen rij zie moet ik altijd aan dit gedicht denken.
Een prachtig gedicht dat helemaal bij het plaatje past. Een mooi plekje dat mij ook zeer vertrouwd is...
Ja, ik snap dat wel... Ik heb ook iets met bomen en lanen.., rivieren...
Het zal het lijnenspel wel zijn, denk ik.
Mooie foto's!
Groetjes, Elizabeth
Ooo Groede.....Ik moet er nodig weer eens heen!
mooi, merci!
Ik las vandaag een stuk in de krant (de Standaard), in het deel "reizen" over een B&B in Groede. Daarmee dacht ik aan jou. Een dik jaar geleden moeten ze open gegaan zijn en heten Het Zoete Peerd.
Ha , ik weet waar het is
Heb de naam in ieder geval genoteerd voor wie weet wanneer. Dankjewel
Een reactie posten