Totaal aantal pageviews

donderdag 5 mei 2016

Kleedt u zich maar uit!

Vorige week moest ik naar mijn huisarts en kreeg een verwijzing voor de huidarts. 'Vanwege een verdacht plekje' schreef mijn huisarts in de brief voor zijn collega.
Nu ben ik bij die dermatoloog al bekend door eczeem, maar dit was weer een ander verhaal.
Ik had een verwijzing nodig omdat verdachte plekjes anders zijn dan eczeem en de huidarts niet mag kijken naar eczeem als ik voor een plekje kom. En andersom. Wat mij totale onzin lijkt, maar ja, de verzekering eist het.

De dermatoloog is een schat. Sowieso. Heel erg vriendelijk, beleefd, geduldig en invoelend.
En geloof me, ik heb dat heel anders meegemaakt, in mijn lange carriere als eczeemmens.
Deze arts weet inmiddels dat ik een schijterd ben en houdt daar rekening mee.
Toen hij het plekje had bekeken en geconstateerd had, dat het gewoon kon blijven zitten, bekeek hij mij en vroeg voorzichtig: 'Was je ongerust?
Zou je het misschien prettig vinden als ik je even helemaal controleer?'
Zou je het misschien prettig vinden? Zo attent.

Het herinnerde me meteen aan die andere huidarts, lang geleden.
Ik had ook in die tijd eczeem. Bij vlagen ernstig en dat was beslist een vlaag.
Mijn rechterhand was het.
Die lag volkomen open, ik overdrijf niet, tot op het bot.
Het was lastig en ook ontzettend pijnlijk. Mijn trouwring zat er helemaal in gegroeid. Die moest weg en dat moest bij een juwelier gebeuren, want gewoon afdoen ging niet meer.
De juwelier sneed de trouwring door en dat luchtte al een beetje op. Maar alles was geïnfecteerd en er moest echt wat gebeuren. De huidarts dus.
We zouden een dag later op vakantie gaan, met drie nog jonge kinderen in de caravan.
Dus ik had het druk gehad met inpakken en wassen enzo.
Met die hand ging ik niet onder de douche, dus echt heel fris zal ik niet geweest zijn. Oude onderbroek aan, want al zo veel mogelijk ingepakt, zo eentje met het elastiek er half uit. Oude beha aan en zo gestresst als een kip.
Ik kon de dokter niet eens een hand geven. Die stak ik recht voor me uit in zijn richting.
'Kijk!'
Hij keek amper op van datgene wat hij aan het doen was.
"Kleedt u zich maar uit',  mompelde hij.
Wat? Kleedt u zich maar uit? Terwijl ik daar alleen kwam voor mijn hand?
Toch deed ik het, want ja een dokter spreek je niet erg tegen toch?
Wat een ellende was het met die hand en die onderbroek.
Nu is er een soort lampding dat in de huid kijkt en dat gaat best snel. Maar toen was het nog met het blote oog. Dat duurde heel erg lang en voor mijn gevoel nog langer.

Zou je het misschien prettig vinden?
Ik had een keurig setje aan deze keer, want sindsdien ben altijd voorbereid op 'Kleedt u zich maar uit'.
Altijd!

13 opmerkingen:

Onliemie zei

:-))) Ik zit hier echt te grinniken... haha zie het zo voor me. Ik mag eigenlijk niet lachen want eczeem is vreselijk. De echtgenoot heeft bij vlagen ook zo'n hand...de linker dan. :-)
Fijn dat het geen verontrustend plekje was...

KnutzEls zei

De heer W. Sonneveld had dit blog meteen geconfiskeerd voor een hilarische conference. Ook wij hebben zitten grinniken.

Vlimbouter zei

Zo grappig. Het had me ook absoluut kunnen overkomen de dag voordat ik met mijn viertal met vakantie vertrok.
Ik had vroeger een collega en die zou het nooit overkomen. Ze had van haar moeder geleerd om nooit de deur uit te gaan zonder bijpassend setje ondergoed aan. De filosofie erachter was: als je een ongeluk krijgt, dan zouden de hulpverleners kunnen zien dat je zomaar een allegaartje van slip en beha hebt aangetrokken. En dat kon absoluut niet volgens die moeder.
Fijn voor jou dat het vlekje niet verontrustend was.

Kitty zei

Gelukkig een niks-aan-de-hand-vlekje. En dat verhaal van de collega van Vlimbouter herken ik, ik had zo'n tante :)

Marthy zei

Ik heb een zus met een melanoom en sindsdien laat ik ieder vreemd plekje nakijken. Mijn huisarts trekt dan weleens zijn wenkbrauwen op maar durft er niets meer van te zeggen sinds ik hem verteld heb dat ik al een broer en zus, veel te jong, kwijt geraakt ben aan kanker. Hij had de rot gewoonte om te zeggen: 'Je denkt zeker dat je kanker hebt'. Wat fijn dat jij zo'n invoelende huidarts hebt en ook fijn dat je dit keer een keurig setje ondergoed aan had. Ook mijn moeder drukte me altijd op mijn hart dat mijn ondergoed in orde moest zijn. Stel je voor dat je een ziekenhuis ingedragen wordt met een oude slip aan!!

Mirjam zei

Jeetje, wat een verschil, de arts van toen of die van nu. Okee, sommige regeltjes zijn een ietwat overdreven denken we dan, maar verder is het wel een heel stuk verbeterd dan.
Ik vind het wel heel erg sneu voor je dat je hier steeds zo last van hebt, maar ik mag hopen dat je tegenwoordig zulke medicatie hebt dat je hand niet meer open hoeft te liggen.
Sterkte er maar mee.
Fijne dag,
liefs,
Mirjam

Marloeskreatief zei

ik moet ook weer om je lachen Bertie ,nee niet om het exceem of raren plekjes ,ben zelf ook jaren met eceem behept geweest ,mag nu niet meer klagen ,maar je schrijft het weer zo heerlijk op en ja zo waar ,zouden die dokters ook bloggen lezen .....

Pippa's Hus zei

Ook ik moet er wel om lachen, herkenbaar ook! ;-))
Maar je exceem is afschuwelijk. Gatsie! XX Esther

In de weer zei

Fijn dat het niets verontrustends is. Prachtig verhaal weer :)

Alet Venhuizen zei

Ja soms heb je van die situaties dat je spontaan door de grond zou willen zakken.... leuk verhaal en gelukkig met een goed einde.

miekequilt zei

Mijn moeder zei altijd: net ondergoed aan. Stel dat je bij de koningin naar de wc moet.
Jaja, alsof we die dagelijks tegenkwamen. Ik moet er nu ineens zo om lachen. Wat een opmerking.

Je bent in goede handen. Mijn dermatoloog was heel kortaf en afstandelijk. Tot ik huidkanker had, en hij , heel lief, zijn arm om me heen sloeg omdat ik erg geschrokken was.
Ik wens je succes en sterkte met alles. En smeren, smeren, smeren maar.

miekequilt zei

O ja: KWF zegt: smeren,kleren,weren. Goede leus, vind ik. Straks even bij de drogist iets voor de kleinkids halen om te smeren.

Mijn Kleurenpalet zei

Haha geweldig die oude onderbroek en beha!! Ik zie t voor me. Gelukkig dat t geen foute boel was. Maar je hebt me wel een lachstuip bezorgd. :-)